Pod wpływem gazu Pacjent staje się spokojny, bezwolny, zobojętniały na otaczającą go rzeczywistość. Dzieci wykazują ponadto niezwykłą skłonność do marzeń sennych. „Śnią” o pływaniu w wodzie, lataniu samolotem, balonem, rakietą kosmiczną, kręceniu się na karuzeli.
Dziecko wdycha mieszaninę gazów przez pachnącą np. gumą balonową maseczkę założoną na nos. Osoby, które mają problem z oddychaniem, otrzymują maseczkę do domu, aby potrenowały oddychanie przez maseczkę, które polega na wciąganiu powietrza przez nos przy równocześnie otwartej buzi (wbrew pozorom nie jest to prosta sprawa).
Podczas sedacji wziewnej należy unikać gwałtownych hałasów, głośnej rozmowy lub krzyków, łatwo jest bowiem wybudzić dziecko z marzeń sennych. Najlepsze efekty przy stosowaniu podtlenku azotu osiąga się w ciszy i spokoju.
Rolą lekarza i asysty jest spokojna rozmowa, opowiadanie bajek, które pomagają wprowadzić Pacjenta w stan rozluźnienia i pełnego relaksu. Każda dodatkowa osoba przebywająca w tym momencie w gabinecie rozprasza uwagę Pacjenta i może doprowadzić do zmniejszenia efektu działania N2O/O2. Sedację wziewną można zastosować również u pacjentów dorosłych.