Operacja endoskopowa zatok przynosowych (FESS)

Zatoki przynosowe, to pokryte błoną śluzową przestrzenie powietrzne w obrębie kości czaszki. Pełnią one istotne funkcje związane
z oczyszczaniem i ogrzewaniem wdychanego powietrza, zmniejszają wagę kości czaszki, a nawet modulują brzmienie naszego głosu .

Zatoki łączą się z jamą nosową za pośrednictwem wąskich kanałów, zwanych ujściami zatok. W obrębie zdrowych zatok, produkowany śluz jest transportowany poprzez ujścia do jam nosa, a następnie przedostaje się do gardła i zostaje połknięty. Jest to proces niezauważalny.

W sytuacji kiedy dochodzi do stanu zapalnego zatok, ujścia zatok stają się niedrożne w wyniku obrzęku błony śluzowej. Prowadzi to do nagromadzenia śluzu w obrębie zatok i sprzyja zakażeniu przez bakterie. Najczęstsze objawy to uczucie zatkanego nosa, trudność w wydmuchaniu nosa, uczucie rozpierania w obrębie twarzy, bóle głowy. Często zapaleniu zatok towarzyszy również przewlekły katar, a także ściekanie gęstej wydzieliny po tylnej ścianie gardła powodujące potrzebę stałego odkrztuszania. Może również dojść do częściowej bądź całkowitej utraty węchu. W ostrej postaci zapalenia zatok często występuje również wysoka gorączka.

Ostre zapalenie zatok wymaga pomocy lekarza laryngologa i leczy się z zastosowaniem specjalnie dobranych antybiotyków, sterydów donosowych oraz leków pomocniczych.

W niektórych przypadkach, kiedy stan zapalny nie poddaje się leczeniu i objawy stają się przewlekłe, konieczne jest zastosowanie leczenia operacyjnego.

• precyzyjne, wewnątrznosowe otwarcie ujść zatok,
• mało inwazyjna metoda, pozostawiająca nienaruszone struktury anatomiczne, które nie są objęte stanem zapalnym,
• zabieg mniej bolesny,
• skrócony czas hospitalizacji Pacjenta,
• oczyszczenie zatok ze zmian zapalnych bez konieczności wykonywania żadnych dodatkowych cięć w obrębie twarzy.

W sytuacji kiedy objawy zapalenia zatok przynosowych utrzymują się pomimo leczenia farmakologicznego, należy wykonać badanie endoskopowe nosa, które pozwala lekarzowi na ocenę stanu jamy nosowej oraz ujścia zatok. W każdym przypadku niezbędne jest również wykonanie badania tomografii komputerowej, które pozwala dokładnie ocenić stan zatok oraz zaplanować operację.

• Na 2 tygodnie przed zabiegiem Pacjent powinien wykonać badania krwi: morfologia, elektrolity, układ krzepnięcia, grupa krwi, glukoza, kreatynina, antygen Hbs, przeciwciała ANTY-HCV.
• W sytuacji schorzeń nielaryngologicznych Pacjent powinien dostarczyć zaświadczenie od lekarza prowadzącego o braku przeciwwskazań do wykonania zabiegu.
• Pacjent na 7 dni przed zabiegiem powinien odstawić leki rozrzedzające krew.
• Pacjent nie powinien nic jeść i pić na 6 godzin przed zabiegiem.

Operacja przeprowadzona jest w znieczuleniu ogólnym. Lekarz używa zestawu endoskopów sprzężonych z torem wizyjnym, który przenosi obraz z endoskopu w powiększeniu i jakości HD na ekran monitora. Z zastosowaniem odpowiedniego instrumentarium, lekarz usuwa zmienioną zapalnie błonę śluzową oraz fragmenty kostne blokujące ujścia zatok oraz ewentualne zmiany znajdujące się w obrębie zatok. Udrożnione ujścia zatok najczęściej pozwalają na samoistne szybkie usunięcie stanu zapalnego z zatok.

Bezpośrednio po operacji Pacjentowi towarzyszy uczucie zablokowanego nosa, które spowodowane jest opatrunkami wewnątrznosowymi. W większości przypadków, opatrunki usuwane są 24 godziny po zabiegu.