Ekstrakcje zębów zatrzymanych

Operacyjne usunięcie zęba jest zabiegiem bardziej skomplikowanym, niż „zwykła ekstrakcja”.

Zatrzymane zęby są w pełni wykształconymi zębami, które „zatrzymały się” w tkance kostnej szczęki górnej lub dolnej. Może to być ząb całkowicie lub częściowo zatrzymany. Różnica polega na całkowitym lub częściowym otoczeniu przez kość. Do zębów zatrzymanych można zaliczyć: ósemki, tzw. zęby mądrości, górne trójki i jedynki oraz dolne zęby przedtrzonowe.

Zatrzymane zęby mądrości mogą być w rozmaity sposób zlokalizowane w żuchwie. W gabinecie Centrum Stomatologii sprawnie i bezboleśnie usuwamy ósemki zatrzymane w różnych pozycjach.

Zęby zatrzymane uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie jamy ustnej oraz mogą powodować nieprawidłowy zgryz i wykrzywienie innych zębów.

Istnieje wiele przyczyn powstania tzw. zębów zatrzymanych – nabyte lub wrodzone, ogólne lub miejscowe. Ogólne przyczyny zatrzymania zębów to niedobory witaminowe, szczególnie witamin A i D (w tym krzywica), różnego rodzaju zaburzenia hormonalne, a przede wszystkim problemy z ósemkami możemy po prostu odziedziczyć.

Miejscowymi przyczynami są: przedwczesne usunięcie zęba mlecznego, przetrwałe zęby mleczne, niedorozwój kości szczękowych, stany zapalne, torbiele, guzy zębopochodne i niezębopochodne. U podłoża zaburzeń mogą również leżeć urazy szczęki i żuchwy.

• zapobieganie lub zakażenie kieszonki dziąsłowej zęba,
• zapobieganie resorpcji (czyli zaniku) korzenia sąsiedniego zęba,
• nacisk na sąsiedni ząb, leczenie bólu niewiadomego pochodzenia,
• zapobieganie chorobom przyzębia,
• zapobieganie złamaniom kości szczęki i żuchwy,
• zapobieganie lub torbiel zawiązkowa wokół korony,
• położenie poza łukiem,
• wskazania protetyczne, estetyczne, ortodontyczne.

Zanim lekarz stomatolog podejmie decyzję o konieczności usunięcia takiego zęba, kieruje na diagnostykę CBCT. Tomografia komputerowa pozwala dokładnie zobaczyć, jak położony jest ząb, a co za tym idzie, dokładnie zaplanować zabieg.

Zabieg usunięcia zęba zatrzymanego, jest procedurą trudną, zawsze obarczoną większą ilością możliwych powikłań, ze względu na nietypowe usytuowanie zęba, oraz mogące wystąpić nieprzewidziane trudności śródzabiegowe.

• uszkodzenie nerwu zębodołowego dolnego podczas usuwania dolnych ósemek,
• perforacja zatoki szczękowej podczas usuwania górnych ósemek,
• powstanie przetoki ustno-nosowej podczas usuwania trójek górnych,
• uszkodzenie koron i korzeni zębów sąsiednich, skutkujące ich obumarciem.

Po zabiegu pole operacyjne zaopatrywane jest szwami, opatrunkiem uciskowym oraz chłodnym kompresem. Wskazana jest antybiotykoterapia oraz miękka dieta. Przez 2-3 dni może utrzymywać się obrzęk i ból. Należy przestrzegać prawidłowej higieny jamy ustnej, stosując zalecone przez lekarza płukanki przeciwzapalne oraz odpowiednie, pozabiegowe szczoteczki do zębów. Zwykle po tygodniu odbywa się wizyta kontrolna, połączona z usunięciem szwów.

Po usunięciu zęba zatrzymanego pozostaje znaczny ubytek kości, związany z koniecznością jego odsłonięcia i wytworzenia okna kostnego, umożliwiającego jego wyjęcie. W określonych przypadkach wskazane jest uzupełnienie ubytku kostnego, powstałego po zabiegu za pomocą preparatów kościozastępczych. Ma to na celu uniknięcie dużego zaniku kostnego w tej okolicy, utraty estetyki uśmiechu, rozchwiania zębów sąsiednich ze względu na brak podparcia kostnego ich korzeni, oraz wytworzeniu prawidłowej bazy kostnej dla leczenia rekonstrukcyjnego, z zastosowaniem implantów zębowych.